معماری معاصر ایران، جامعه کوتاه‌مدت - معماری کوتاه‌مدت

نویسنده

چکیده مقاله:

Some of the experts in the two fields of cultural domain and Iranian society, believe in “historical experience accumulation”, which is the outcome of historical cohesive idea; on the other hand, some experts believe that compared to historical experience accumulation, we are facing “historical rupture” and the repetition of past experiences; our “temporary society” concept, comes from this school of thought which is a consequence of studying and observing Iranian culture, character and attributes through the course of history. According to temporary society concept, society has faced essential changes during two brief periods and as a result its history has changed into short period strings, attached to each other. Unfinished searches to find architectural space and a safe haven and some other, different city has filled Iranian history with fear and hope. Iranians have always had ideals for themselves in the course of civil evolution and were in pursuit of making spaces and housings with bright futures, but the real crisis started at the time when news came in from other parts of the world expressing that there had been occurrences on the other side of the planet that had resulted in a better city and life for people, and specially in contemporary era, the society started dreaming and fantasizingabout those ideals. In Pahlavi era, this fact combined with the appeal of urbanization and emigration, directed the society toward civilization crisis and failure of dreams. What Pahlavi government did to reform the society economically and socially, had some direct effects on structure and skeleton of urban and rural architecture; but its deepest and most noticeable effect was the change it initiated in Iranians perspective toward the dream they had about their past. Iranian addressee’s dreaming had trapped him in the conflict between his internal and external life, and his desired being unfulfilled in the surrounding world, caused a passive rupture to emerge which has caused the internal crisis in contemporary Iranian people. In a situation like this, “architecture”, which, after “language”(or as a demonstrative language) is considered to be the most important symbol of culture and “vessel of life”; has been the subject to change and crisis due to cultural crisis. A kind of excitement, uncertaintyand multiplicity is clear when looking at creations of architects and the class and position of architecture has been given to construction and installation. There are as many views, criterions, tastes and demands for construction as there are people in the society and this makes “being different” to be the most cardinal aspect of the contemporary architecture.  The realm of architecture and the scenery of contemporary Iranian cities, especially those like Tehran, are filled with fascinating developing designs which are different from the past and different with eachother. The dominance of contemporary thought school combined with attributes of idealism and development, is a fixed issue, taking a new form every day and while seeming to end, it will reborn in a new form.In the new constructive perspective, architecture is regarded as a form of “commodity” and not a “place to live”, city as a “commodity warehouse” and not “civil ground”; as a result, Iranian architecture is becoming more of a “simple architecture”. Although, rays of hope have always been visible in a temporarily manner in Iranian architecture, character and behavior of Iranian people, extreme mental uncertainty and unpredictability of the future, have never allowed them a long term perception of life, or a long term dream for architecture and city (as the structural place of residing); but they have given an unreliable identity to the optimum quality of contemporary architecture. In a short term perspective, architecture does not mature enough and does not take a solid form, and is ready to produce a newer form. The main source of the present disordered condition of Iranian architecture is the dominant confusion on mental state and dreams of Iranian society and lack of cultural awareness and also the ruptures and cultural degradation (cultural confusion) in the Iranian society. A society in which being “short term” is its most obvious feature and the speed, volume and process of transformations in it, have had a deepening and intensifying effect on its changes and on enduring and unfinished dreaming of society; in a way that when we consider the contemporary era, we see a clear recessionary effect.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

گفتمان معماری سرآمد: الگویی برای نقد آثار معماری معاصر

نقد و انتقاد علمی را می‌توان زیربنای رشد صحیح و شکوفایی معماری معاصر ایران تلقی کرد. پیش فرض‌های پژوهش نشان می‌دهد که معماری فاخر حاصل موفقیت معماری معاصر در ارتباط مناسب با بستر طرح است. از سوی دیگر اگر معماری فاخر بتواند به میراثی برای آینده تبدیل شود، آنگاه می‌توان آن را یک معماری سرآمد نامید. بر اساس چارچوب نظری پژوهش، نقد آثار معماری معاصر بر اساس مدل های نظری متفاوتی صورت می‌پذیرد که یکی ...

متن کامل

اندیشه معماری در آیینه نظریه های معاصر معماری

این مقاله در پی آن است که آیا نظریه‌های معماری محمل مناسبی برای اندیشة معماری بوده‌اند؟ منظور از اندیشة معماری تفکرات معماران در هنگام طراحی و اجرای ساختمان است، همچنین مباحثی که در دانشکده‌های معماری طرح می‌شود. به این منظور ابتدا صورت‌های گوناگون اندیشة معماری را تعریف می‌کند؛ نخست اندیشیدن معمار با قواعد برخاسته از عالم معماری، دوم اندیشة صاحب‌نظران با قواعد برخاسته از اندیشه، و سوم آن چیزی ...

متن کامل

در جستجوی معماری سرآمد: ظرفیت های معماری معاصر ایران برای تبدیل به میراثی برای آینده

معماری بخشی از میراث فرهنگی است که از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد، همان طور که آثار معماری گذشتگان به عنوان میراثی فرهنگی به نسل امروز انتقال یافته، آثار معماری معاصر نیز می توانند به نسل آینده انتقال یابند. بر اساس چنین رویکردی، آثار درخشان معماری معاصر بخشی از تاریخ معماری جهان است و به اندازه آثار گذشتگان، لیاقت ثبت شدن به عنوان یک میراث ملی و جهانی را دارا می باشد و م یتواند بی کم و کاس...

متن کامل

بازاندیشی در آموزش درس «آشنایی با معماری معاصر» (در مقطع کارشناسی رشته معماری در دانشگاه‌های ایران)

آموزش درس «آشنایی با معماری معاصر»، که در قالب دو واحد درسی الزامی برای دانشجویان کارشناسی رشته معماری ارائه می‌شود، بر متدهای متفاوتی در دانشگاه‌های ایران استوار است. از این متدها، مدرسین عمدتاً به دو گرایش بیشتر توجه می‌نمایند: گروهی آن‌را درسی «مفهومی» و «بینشی» و متفاوت از دروس تاریخ معماری تلقی کرده و گروهی دیگر نیز آن‌را درسی «دانشی» و مبتنی بر دروس تاریخ معماری می دانند. گروهی نیز معتقدند...

متن کامل

نقدی بر پژوهش‌های تفسیری‌تاریخی درخصوص معماری معاصر ایران، نمونۀ موردی: معماری دورۀ پهلوی اول

It has been in recent decade that we saw a considerable growth in number of published historical works about contemporary architecture of Iran and its modernization era. But paying far little attention to paradigmatic frameworks of analyze and incompatible approaches for the rational enquiry along without criticality to paradigmatic criteria, have been brought some scientific conflicts to their...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 1  شماره None

صفحات  39- 62

تاریخ انتشار 2016-01

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

کلمات کلیدی

کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023